inkieenbobbibear.reismee.nl

Geraakt

Hi,

Daar is ie dan.. de laatste volle dag in Zuid-Afrika. Wat een rijke ervaring was en is dit!
Ik heb zoveel mogen zien en ervaren van het prachtige Zuid-Afrika en tegelijkertijd zoveel poep gezien hier. Zoals mijn moeder zegt, gaat het hier met mensen uit de onderkant van de samenleving. En wat ben ik hier diep geraaktop alle mogelijke manieren…...


Het raakt me dat als je hier geboren bent, je kansen en mogelijkheden in het leven zo anders zijn dan die van ons in Nederland.


Het raakt me als de Zuhlu mensen gaan zingen. Kippenvel!


Het raakt me hoe verbonden de mensen hier zijn en voor elkaar en elkaars kinderen zorgen.


Het raakt me dat veel kinderen toch kind kunnen zijn.


Het raakt me dat ouders niet goed op hun kind letten. Buiten spelen hier is anders dan buiten spelen bij ons. Een aunty vertelde me dat 8 van de 10 kinderen hier verkracht worden.


Het raakt me als je zo’n kwetsbaar mooi en lief wezentje ziet dat vertelt dat hij of zij verkracht is. Respect dat ze het vertellen en verdrietig om hun pijn te voelen.


Het raakt me als zo’n klein schatje schaterlacht.


Het raakt me als ik de gedrevenheid en passie en de vechtlust voor de kinderen van de aunties zie.


Het raakt me als ik weet dat ze soms geen eten hebben.


Het raakt me als een kindje me aunty noemt.


Het raakt me als ik dikke knuffels krijg en mag geven aan een kindje of een aunty.


Het raakt me hoe prachtig de flora en fauna hier is. Wauwie!

Het raakt me hoe slecht de conditie is van de ziekenhuizen.

Het raakt me dat mensen hier delen, hoe weinig ze ook hebben.


Het raakt me en ik vind het zo oneerlijk dat ik terugga naar Nederland wat een prachtig land is en ik hier iedereen gevoelsmatig achterlaat met alle problematiek van dien.


Het raakt me dat je zonder dat je elkaars taal spreekt je toch kunt communiceren en je zo verbonden kunt voelen.


En tot slot.. lieve K, jij hebt me zo diep geraakt. Toen je werd gebracht door de politie, was je al snel op je gemak op mijn arm, je hoofdje rustend op mijn schouder. Jij en ik hadden meteen een klik. 5 dagen mocht ik voor je zorgen, dikke lol met je hebben, met je spelen, je in slaap sussen, knuffels uitwisselen en je laten zien wat liefde is en je laten voelen dat je dat waard bent. Wat heb ik veel van je mogen ontvangen en mogen geven.
Na 5 dagen ging je naar een kindertehuis. Jij wilde mij niet loslaten toen je besefte dat ik niet met je meeging en ik jou stiekem ook niet, maar ik wist dat je naar een okeeje permanente plek ging met je 2 broertjes, dus heb je met een lach van me los laten trekken en blij gezwaaid, terwijl jij volledig in paniek wegreed. Uit het zicht kon ik mijn lach verruilen voor dikke tranen.
Bedankt lieve K. en ik wens jou en alle kinderen de hele wereld en om te beginnen een veilige omgeving waar jullie liefdevol kunnen opgroeien en kind kunnen zijn.


Iedereen bedankt voor de financiële bijdrage en lieve en leuke reacties.


Ik ga deze laatste volle dag nog even maximaal genieten (in de zon) en alles absorberen van dit intense land.


Dikke knuffels
Inge





Achtbaan en bezinning

Hoi piepeloi!

Inmiddels volledig op mijn plek en er is in zo’n korte tijd zoveel gebeurd. Ik vind het lastig wat te schrijven. Ik wil geen kijk-eens-hoe-vreselijk-het-hier-is-blog schrijven. De realiteit is dat de gevallen die hier binnenkomen allemaal dikke poep zijn en het leven is hier keihard. Ik ga mijn best doen.

Kindjes waar volwassenen zich aan vergrijpen, dat gebeurt zoveel/veel te veel. De cultuur van Zuhlu’s is dat je niet over vervelende dingen praat. Dat is lastig. De daders blijven zo meer slachtoffers maken en worden niet vervolgd.
De kinderen die het wel vertellen, zeggen we ook dat ze zich hier niet voor hoeven schamen en moedigen ze aan dit soort dingen juist te vertellen. De kinderen die ik heb mogen ontmoeten hebben dus wel hun mond geopend. Het raakt je als je hun pijn ziet en de angst, hun mentale en fysieke littekens. Het is zo moeilijk om woorden te geven aan dat wat gebeurd is. Gelukkig hebben we ook altijd nog de beer.

Het is zo lastig, ook omdat de politie zo corrupt als de nete is en zij niet allemaal te vertrouwen zijn. We hadden een case waarbij het slachtoffer gevlucht was uit een instelling, rondgezworven heeft er naar haar gezocht werd, politie haar heeft gevonden en vervolgens verkracht.

Wat ik zo indrukwekkend vind, is dat de kinderen die ik heb mogen ontmoeten en helpen nog steeds durven te vertrouwen, liefde kunnen ontvangen en geven en lekker kunnen spelen en lachen. Niks dan respect voor hun.

Mijn valkuil is dat ik te laat afstand neem en ik me hecht en hun verhalen hard binnenkomen op het moment dat dat niet handig is. Een goed leerpunt en tja.. de gevoeligheid is toch ook aard van het beestje. En dan is op een juist moment even flink huilen voor mij de juiste manier om ermee te dealen.

Het is niet goed uit te leggen, maar het is hier zo anders. Het prachtige landschap, de diversiteit aan mensen, mooie dieren en het heerlijk klimaat. Daarnaast alleen op straat lopen, is geen goed plan, je kunt niet zomaar een willekeurige taxi nemen, het gevoel dat je niemand kunt vertrouwen en ook dat mensen hier weinig hebben en zo kunnen genieten. Het zet je allemaal aan het denken over hoe je zelf in het leven staat en het doet me beseffen dat wij echt in zo’n fijn land wonen (behalve qua temperatuur en ook een beetje natuurschoon). Echt. Nederlanders kunnen ellenlang neuzelen over zwarte piet, een bekende Nederlander afmaken die maatje 42 heeft en in een bikini op de foto gaat, Patricia P en ga zo maar door.

En begrijp me niet verkeerd, ook in Nederland zijn mensen met grote problemen en gaat het in de hulpverlening ook niet altijd goed. Echter op een heel ander level. Een groot verschil is dat er eerlijke hulp is in Nederland.

Hoe mensen hier voor elkaar zorgen vind ik indrukwekkend en hartverwarmend. Kinderen van anderen in huis nemen en grootbrengen is heel normaal. Als kinderen geen ouders meer hebben of geen veilig thuis, nemen ze het kind hier zo op in hun gezin. Gezinnen van 10-20 zijn daarbij geen uitzondering. Keihard werken voor brood op de plank en soms de harde werkelijkheid van geen brood op de plank.

Bobbi Bear is echt een engelenclub. Bewondering en liefde voor de mensen die hier werken.

Naast dat ik heb gewerkt, ben ik ook nog op safari geweest. Mensen kinderen, wat is dat toch prachtig, indrukwekkend en doodeng tegelijk. Vooral mijn band met olifanten is niet zo goed. Ben verliefd geworden op de giraffes en Pumba en denk er dan ook sterk aan om van beide 1 mee te nemen naar huis. @Jan-Willem, denk je dat goed gaat met Apple? Ik denk van wel, hij komt tenslotte zelf ook uit Zuid-Afrika. ?

Met kerst hebben we mogen aanschuiven bij Jackie haar familie. Bijzondere kerst met lieve mensen, blote benen en armen, aan zee.

Morgen is het oud en nieuw. We gaan op beach patrol. Het is hier met oud en nieuw een gewoonte om lekker te drinken, achterop een auto/truck te springen, verder drinken op het strand en vervolgens geen vervoer terug te hebben. De achtergebleven mensen gaan we thuis brengen samen met de politie. Er zijn gelukkig ook goede politieagenten.?

Fijne jaarwisseling allemaal en dknussen
Inge??

De eerste 1,5 week

Hiiiiii!

Inmiddels ben ik 1.5 week in het mooie Amanzimtoti en kan inmiddels zeggen dat ik me thuisvoel en wat is het hier een warm bad.
Zulke toegewijde, gedreven en liefdevolle mensen bij elkaar, kunnen je niet anders dan thuis doen voelen. Ook mijn 2 co-vrijwilligers zijn schatjes.

Laat ik beginnen met dat ik enorm geniet en geïnspireerd ben door de lieve mooie mensen hier, het prachtige land en de temperatuur. Dik vet cadeau dit!
Daarnaast is het is een bizarre tijd, zo rond de feestdagen. De criminaliteit is bijzonder hoog. Hiv en seksueel misbruik van kinderen blijven een enorm groot probleem. Bobbi Bear zorgt voor een veilige haven voor de kinderen en vecht voor hun. De vrouwen die hier werken zijn echt pitbulls en vechten voor de kinderen. De politie, laat ik het voorzichtig zeggen, doet haar werk lang niet altijd zorgvuldig genoeg. Het opnemen van een verklaring van het kind gebeurt niet of half of onvolledig. Dat zorgt ervoor dat een zaak niet eens voor de rechtbank komt. Bobbi Bear ziet erop toe dat de statements correct worden opgenomen en dat de kinderen hun statement kunnen afleggen in een private room. Wat kinderen met woorden soms niet kunnen zeggen, kunnen ze wel met de beer. De beer waarop ze kunnen aangeven met stiften en pleisters wat er met hun is gebeurd. De politie en de medewerker van Bobbi Bear tekenen de beer en er wordt een casenummer aangehangen. Kinderen krijgen ook een beer mee, om te knuffelen. Bobbi Bear begeleidt de kinderen gebiedende de hele case en blijven in contact, ook daarna.

Politie pakt een dader pas na 3 jaar op. Waarom? ‘Gewoon omdat`. Uhu..
Als je aan mensen vraagt waarom het gaat zoals het gaat, is het antwoord vaak.. geen idee of ‘tja, Zuid-Afrika, hè’.

Als je hier geld hebt, kun je alles, krijg je goede zorg, goed onderwijs en ga zo maar door. Als je geen geld hebt, kom je in een ziekenhuis waar je niet wil liggen.
Ennnn er zijn natuurlijk ook veel mensen die goed doen. Dagelijks komen mensen langs om spullen en kleren langs te brengen. Alles sorteren hoort ook bij onze bezigheden. De kleding gaat naar mensen die het nodig hebben. Ook in de community. Mensen benaderen Bobbi Bear voor van alles. Voor iedereen staat de deur open en als het niet gerelateerd is aan kinderen of de kunde van Bobbi Bear, worden ze doorverwezen.
Hoe voel ik me? Dankbaar, goed, blij over het algemeen en ook soms verdrietig en gefrustreerd en machteloos.

Vorige week hebben we met Bobbi Bear meegedaan in 16 days of activism, de laatste dag. Een actie opgezet door de politie mede vormgegeven door Bobbi Bear. We zijn met politie en beveiliging door de armste wijken gereden om aandacht te vragen voor de hoge criminaliteit en misbruik van vrouwen en kinderen. Wat een ervaring! We zijn op plekken geweest waar je zonder de politie niet kunt komen. Er is nog veel werk aan de winkel hier!

En ik heb al veel geknuffeld met de kinderen, counseling gedaan en jaja, natuurlijk al een potje gekaart met de kinderen?.

Kerst vieren we bij Jackie, de oprichter van Bobbi Bear, samen met haar familie en vrienden.

Tot een volgende keer.

Dknussen

Inge



Precies nog 1 week!!!!

Hoooooooooi,

Na ruim 40 appeltaarten en bananenbroden verder, een rommelmarktverkoop, een lieve oud-collega die super mooie producten verkoopt en de opbrengst van een avond verkoop heeft gedoneerd, kinderen van vrienden die limonade hebben verkocht, de dochter van een vriendin die knutselwerkjes heeft verkocht en de vele donaties verder, is het dan eindelijk zover over precies 1 week. Bobbi bear, ik kom eraan!

Langzaamaan ben ik al afscheid aan het nemen op een feestelijke manier; vorige week met vriendinnen gegeten en op stap geweest en afgelopen zaterdag enorm verrast met een surpriseparty door mijn lieve vriend, Jan-Willem. Hij heeft een 'Inge's verjaar & kerst en nieuwfeest' georganiseerd mede mogelijk gemaakt door familie en vrienden. Het doet je zo beseffen wat je hebt. Hele dag omringd door mensen waar ik dol op ben. En ik ga 'maar' 5 weken weg en mensen gaan me missen en willen nog een feestje met me bouwen of nog even knuffelen... ik voel me rijk met zoveel lieverds om me heen.

De slippers en korte broeken zitten inmiddels in mijn koffer, mijn ticket is geprint, komende week nog de laatste spulletjes pakken en nog 3,5 dagen werken en dan ga ik.

Bobbi bear.

Tot de volgende keer... dan vanuit Amanzimtoti!

Liefs!

142 dagen, 5 uur, 30 minuten en 40 seconden...

Lieve allemaal,

Mijn ‘countdownapp’ leert mij dat het nog 142 dagen, 5 uur, 30 minuten en 40 seconden duurt voordat ik naar het mooie project Bobbi Bear in Zuid-Afrika mag! Whiiiiiiiiiii! Super mooi vooruitzicht. Het klinkt misschien ver weg, maar ik weet hoe snel de tijd gaat, dus voor je het weet, is het zover. ?

Bedankt bedankt bedankt!
Iedereen die al een donatie heeft gedaan en ik ben vergeten te bedanken en iedereen die ik al bedankt heb, nogmaals: super bedankt! Voor elke donatie ben ik even dankbaar. Echter 1 donatie heeft me diep geraakt. Elin, de dochter van vrienden, kwam op de verjaardag van haar ouders naar me toe met een zakje met geld. Ze vertelde dat ze druk had geknutseld en dat heeft verkocht voor de kinderen in Afrika. Te lief! Te lief! Hoe mooi dat zo’n klein meisje van 6 jaar, zelf met een idee komt om de kinderen te helpen die het minder hebben. Vertederend to the max! En dat belooft wat! Een inborst waar je u tegen zegt. Dankbaar…

Info over het project Bobbi Bear
Het project waar ik heen ga, is Bobbi Bear in Durban, Zuid-Afrika. Zij vangen kinderen vanaf een paar weken op die uit een situatie van seksueel misbruik komen, wat een vreselijk groot probleem is in Zuid-Afrika. De kinderen krijgen een beer, schoon onderbroekje, zakdoekjes, wat drinken. Omdat het erg lastig is voor kinderen om te vertellen wat er is gebeurd, kunnen ze het middels de beer aangeven. Naast dat zij een veilige haven bieden aan de kinderen, voeren zij samen met de overheid rechtzaken tegen de daders en zorgen dat de kinderen in een veilige omgeving op kunnen groeien. Daarnaast geven ze ook voorlichting over seksueel misbruik. Zie hieronder de link naar Bobbi bear, als je het interessant vindt om er meer over te lezen. http://www.bobbibear.org.za/index.html. Vaak denken wij als westerlingen te weten hoe het in bijvoorbeeld Zuid-Afrika beter kan. Echter daarbij verliezen we weleens uit het oog dat onze definitie van geluk, waardering van tevredenheid en dankbaarheid heel anders is dan het daar is en schieten daarmee totaal ons doel voorbij. Echter, kindermisbruik valt nooit goed te praten. Waar dan ook, welk land, welke cultuur. Dit is dus een project waar ik volledig achter sta!

Ticket
En ja, het ticket is geboekt! Ik vertrek op 10 december naar Amanzimtoti in Zuid-Afrika. Dat ligt vlakbij Durban, in het oosten van Zuid-Afrika. 15 januari vlieg ik weer terug, maar daar denk ik nog even niet aan..

Bananenbroden
En hoe gaat het met de bananenbroden? De bananenbroden vliegen er uit als een malle. Inmiddels heb ik er 15 mogen bakken. Ik krijg ook verzoekjes voor bananenbroden van mensen buiten Zwolle, maar dat lukt niet helaas. Volgende week staan er wederom 4 in bestelling. Super tof!

Nieuwe handel!
Ennnnnnnnnnnnnn er is nieuws! Rapapaaaaaaaa rapapaaaaaa… de alom bekende en geroemde appeltaart van mijn moeder, Ria Bekkerrrrrrrr kun je vanaf heden ook bestellen! Ja, ja, ze zijn nu ook te koop! Zie hieronder de beschikbare varianten.

1) De traditionele Ria Bekker-van der Grind appeltaart.
2) De gezondere en minstens zo lekkere havermoutappeltaart.
3) De apfelkuchen met appel en noten. Een soort plaattaart.
4) De appelcake.
5) De appelkruimeltaart.

Alle taarten zijn 15 euro per stuk en in overleg met de bakster kunnen deze, net als het bananenbrood, afgehaald worden.
• Je kunt je gewenste bestelling naar mij sturen per mail, app of post.
• Een nummer is genoeg met daarbij de datum waarop je deze graag wilt ontvangen.
• Ik zal in overleg met de bakster gaan of de datum haalbaar is en vervolgens wordt het bakproces in gang gezet.

LET OP: Alle baksels dienen zelf afgehaald te worden. Mocht dit niet mogelijk zijn, is in overleg altijd wel iets te regelen.
Mijn moeder is nu nog aan het genieten van een welverdiende vakantie en vanaf 30 juli a.s. is zij bakklaar! De eerste bestellingen zijn al gedaan en de eerste taart is voor haar vakantie zelfs al gebakken.

Baksels en donaties
Het speciale bankrekeningnummer voor Afrika is: NL84RABO0153890886 t.n.v. I.A. Bekker dit is zowel voor de baksels als de donaties.

Tot een volgende blogkeer!!

Dikke knussen

Inge

Welkom op mijn bobbi bear blog!

Hallo en welkom op mijn blog waar ik mijn ervaringen zal delen!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van al mijn en ervaringen tijdens mijn vrijwilligerswerk bij Bobbi bear in Zuid-Afrika.

Hier zul je dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden! Meer informatie over mijzelf en het vrijwilligerswerk wat ik ga doen, vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn blog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meeleeft!

Dknus

Inge